La Pellegrina: Rameau & Co
Marc-Antoine Charpentier (1643-1704) domineerde de Franse muzikale 17e eeuw door de omvang van zijn productie en de kracht van zijn composities. Hij pakte alle genres aan, maar hij is bovenal een componist van vocale muziek voor wie de expressieve mogelijkheden van de tekst altijd centraal staan in zijn werken.

Het Motet pour les trépassés H.311 heeft als ondertitel ‘Klachten van de zielen in het vagevuur’. Dit stuk heeft de vorm van een rondeau, waarvan het refrein is toevertrouwd aan het dubbelkoor: ‘Miseremini mei’. De verzen worden gezongen door solisten.

Jean Philippe Rameau (1683-1764) is een van de belangrijkste muziektheoretici geweest in de Westerse muziekgeschiedenis, de grondlegger van de harmonieleer. Maar hij was ook een belangrijke componist, wiens invloed op de ontwikkeling van de opera niet onderschat mag worden. In de cursus werkt het orkest aan de beroemde chaconne van Rameau waarmee hij het opéra-ballet Les Indes galantes afsluit.

 
De Messe des Morts oftewel het Requiem van Jean Gilles (1668-1705) was lange tijd heel populair in Frankrijk en werd onder andere gebruikt bij de begrafenissen van Rameau en Lodewijk XIV. Op het eerste gehoor mag dat wat vreemd lijken, want voor een dodenmis gaat het hier wel om bij vlagen nogal vrolijke, vlotte muziek zonder de sfeer van vrees en onheil die latere requiem-composities kenmerken. Pathos is er daarentegen genoeg en oppervlakkig klinkt het werk geenszins, getuige het Offertorium en de Communio. Maar de lange Introitus heeft een dansant karakter en het Sanctus bezit een veerkrachtig ritme. Daarom was het werk ideaal geschikt voor de begrafenis van Lodewijk XIV, omdat het vooruitloopt op de rococo-wereld van zijn opvolger waarin demonen ver te zoeken waren.

Het wordt voorafgegaan door het hiervoor bedoelde korte instrumentale Carillon van Michel Corrette (1707-1795) dat zestig jaar later werd toegevoegd.

Aanmelden