Ze noemt zichzelf een “echte natuurliefhebber”, maar Klazien Gunnink is veel meer dan dat. Echtgenote, moeder van vier, leerkracht in het basisonderwijs en een van de bewoners van Nieuw Sion. Geheel passend bij de visie van Nieuw Sion (dichter bij God, dichterbij jezelf en dichterbij de natuur) bedacht ze met drie anderen de Natuurretraite. “Er zijn zoveel mooie dingen in en om het klooster”, vertelt Gunnink. “Daar willen we anderen graag mee bereiken.”
Het begeleiden van de Natuurretraite past Gunnink ontzettend goed. “Samen erop uit gaan in de natuur; dat inspireert mij en anderen”, vertelt zij. “Zelf ben ik bijvoorbeeld verzot op paddenstoelen en deel ik graag mijn kennis over de vele, verschillende soorten. Het moment dat je bij mensen de ogen écht ziet opengaan, vind ik prachtig om mee te maken. Daarnaast vind ik het vooral heel leuk om met mensen op te trekken en te delen wat we hier doen en wat er te vinden is.” En wat Gunnink op het klooster doet, is nogal een divers activiteitenlijstje. Als bewoner is zij lid van de woon-, werk- en getijdengemeenschap, maar ze begeleidt ook de jongeren die op Nieuw Sion wonen. “Gelukkig zijn er zoveel mensen betrokken bij deze bijzondere plek”, aldus Gunnink. “Met gebundelde krachten kun je heel ver komen. En tijdens de retraite mag ik van al dat moois uitdelen.”
Het wonen in een woongemeenschap was nooit een grote droom van Klazien en haar man, maar ze zijn erg bij met de keuze die ze gemaakt hebben. Gunnink: “Het kwam op ons pad doordat ik hier een keer een jongerenweekend begeleidde en onder de indruk raakte. Toen mijn man me kwam ophalen, was hij ook helemaal in de gloria. We wilden graag betrokken blijven, maar dat was lastig omdat we ver weg woonden.” Toen Nieuw Sion op zoek ging naar bewoners voor het klooster, kreeg Gunnink daar een mailtje over van een vriend. “We waren al op zoek naar een nieuwe woonplek en wilden ons alleen maar verdiepen in Nieuw Sion, zodat we dat van ons lijstje konden afstrepen. We hadden nooit verwacht zo enthousiast te raken en er daadwerkelijk te gaan wonen.”
Inmiddels is Gunnink gewend aan het kloosterleven. “Het is heel speciaal en ook heel gewoon – en daar ben ik blij om. Het zou niet te doen zijn als je constant in een hype leeft omdat deze plek zo bijzonder is.” Toch wordt ze er regelmatig weer aan herinnerd dat ze best een uitzonderlijke woonplek heeft. “Wanneer ik mensen erover vertel, of wanneer ik zelf weer vertraag en verwonder tijdens de Natuurretraite ervaar ik weer hoe gaaf het is dat we hier wonen.”
Aanmelden voor de Natuurretraite.